به نقل از «آفتاب»

این گیاه متخصص خوب کردن حال کبد و دستگاه گوارش

تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۱۶۷۷۸

آفتاب‌‌نیوز :

این گیاه دارای ارزش درمانی و دارویی بالایی بخصوص برای کبد و دستگاه گوارش می‌باشد.

گیاه ماریتیغال یا خار مریم

این گیاه متعلق به خانواده آفتابگردان (compositae) است. از موارد مصرف این گیاه می‌توان به کمک به بهبود هپاتیت A , B و C، خواص ضد سرطانی و آنتی‌اکسیدانی این گیاه، جلوگیری از تشکیل سنگ صفرا و کمک به بهبود سو‌هاضمه اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروزه عصاره و قرص این گیاه توسط شرکت‌های مختلف دارویی تهیه شده است و در داروخانه‌ها عرضه می‌گردد. بهترین و ایمن‌ترین روش مصرف این گیاه، استفاده از عصاره و قرص این گیاه می‌باشد.

تا کنون منع مصرف خاصی در استفاده از این گیاه شناخته نشده است و عوارض جانبی نیز دیده نشده است و فقط یک اثر ملین ملایم همراه با مصرف دارو‌های مربوطه دیده می‌شود. درباره اثر آن در دوران بارداری و شیردهی تا کنون گزارش خاصی دریافت نشده است، اما بهتر است افرادی که به گیاهان خانواده کاسنی حساسیت نشان می‌دهند از مصرف این گیاه پرهیز کنند.

توصیه‌ها و نسخه‌های کوتاه

جهت تقویت کبد باید از خوردن اسفناج و چربی‌ها پرهیز کنید. خوراکی‌هایی که کبد را تقویت می‌کنند شامل این موارد می‌باشند: آب کدو، آب خرفه، آب انار، آب خیار، آب کاسنی تازه، لعاب اسفرزه، شربت لیمو، شربت سکنجبین، سکنجبین به لیمو، شیره چهار تخمه، روغن زیتون، به شیرین و خام، زیره سیاه، آب دمکرده رقیق شاهتره، آب دمکرده بادرنجبویه، آب دمکرده سنبل الطیب، ترنجبین، ماءالشعیر، شربت غوره، آب عناب، آب زرشک و.. جهت تقویت کبد تباشیر هندی، گل محمدی (از هر کدام ۵ مثقال)، تخم کاسنی، تخم خرفه (از هر کدام ۳ مثقال)، ریوند چینی و تخم کرفس (از هر کدام ۲ مثقال)، همه را مخلوط کنید و بجوشانید.

آب آن را کمی صاف کنید و مقداری چهار تخمه (تخم خیار، تخم گرمک، تخم هندوانه و تخم کدو) کوبیده شده را به آن اضافه کنید و هر صبح قبل از صبحانه مقداری از آن را میل نمایید. جهت تقویت کبد تباشیر هندی کوبیده شده، آب جوشانده ریشه کاسنی، لعاب اسفرزه و سکنجبین را مخلوط کنید و شب قبل از خواب میل نمایید. در صورتیکه یک فرد سرد مزاج می‌باشید نارسایی کبد در شما دارای علائمی مانند گرفتگی رنگ چهره، سفیدی رنگ زبان و لب‌ها، کم رنگ بودن ادرار، کم بودن مدفوع و سفیدی رنگ آن و کمی احساس عطش می‌باشد. شما می‌توانید هر صبح و عصر ۵ گرم رازیانه را با ۵ گرم تاج ریزی بجوشانید، بعد آن را صاف کرده و با مقداری گل قند عسلی مخلوط کرده و بخورید.

در صورتیکه یک فرد گرم مزاج می‌باشید برای درمان نارسایی کبد بهترین کار این است که ابتدا مقداری خون کم کنید، دوم با جوشانده هلیله و مغز فلوس عمل پاکسازی را انجام دهید و در گام سوم هر روز ۲۰ گرم عناب نیمکوب شده را بجوشانید، بعد آن را صاف و با سکنجبین مخلوط کنید و بخورید.

کاسنی

کشت و کار این گیاه از دوران باستان جهت مصرف برگ آن برای سالاد انجام می‌شده است. برگ این گیاه به همراه سرکه و یا روغن‌های مختلف به عنوان سالاد همراه غذا مصرف می‌شده است. در سال‌های دور در اروپا از دم کرده ریشه این گیاه به عنوان جایگزینی برای قهوه استفاده می‌شده است. هر چند که قدمت کاربرد دارویی این گیاه بسیار طولانی است، اما به طور کلی این گیاه پیش از این که به عنوان یک گیاه با ارزش دارویی بالا مطرح گردد به عنوان یک گیاه خوردنی و غذایی مطرح بوده است.

این گیاه طبیعت سرد و‌تر دارد. بخش‌های قابل استفاده از این گیاه گل‌ها، برگ‌ها، ریشه و بذر گیاه هستند. برگ‌های این گیاه تا حدودی تلخ مزه هستند که این مزه تلخ در زمان گل دادن گیاه افزایش می‌یابد. معمولاً با عملیات ویژه‌ای مانند پوشاندن برگ‌ها به وسیله کاغذ‌های ویژه و ایجاد مانع برای رسیدن نور به برگ‌ها اسباب سفید شدن برگ گیاه و کاهش مزه تلخ برگ‌ها را فراهم می‌کنند، اما باید به این مسئله نیز توجه کرد در حالیکه مزه تلخ برگ‌ها کاهش می‌یابد میزان ویتامین‌ها و مواد معدنی برگ‌ها نیز کاهش می‌یابد. این گیاه دارای ارزش درمانی و دارویی بالایی بخصوص برای کبد و دستگاه گوارش می‌باشد و همین ویژگی باعث شده است که امروزه دارای جایی ثابت در رژیم‌های دارویی و غذایی داشته باشد.

ریشه و برگ گیاه دارای خاصیت اشتهاآور، ادرارآور، ملین، کمک کننده به هضم غذا، کاهنده قند خون و مقوی است. ثابت شده است که عصاره ریشه این گیاه دارای اثرات درمانی بسیار مفیدی برای درمان یرقان، نقرس و روماتیسم می‌باشد. ترکیبات محلول در آب کاسنی، خاصیت مسکن دارند و بعضی از قند‌های موجود در آن دارای خاصیت افرایش میکروب‌های مفید و کاهش باکتری‌های بیماری زا در روده می‌باشند. مطالعات و تحقیقات جدید بر روی خواص درمانی این گیاه نشان می‌دهند که برخی ترکیبات موجود در کاسنی، در مشکلاتی از جمله یبوست، اسهال‌های میکروبی، سرطان و بیماری‌های قلبی- عروقی، می‌توانند موثر باشد.

از مهمترین اثرات مفید کاسنی، حفاظت کبد در برابر سموم کبدی است و این اثر با ماده‌ای به نام تتراکلروکربن به اثبات رسیده است. ابن‌سینا پزشک بزرگ مسلمان در مورد گیاه کاسنی و خواص آن گفته است که کاسنی برطرف‌کننده تشنگی مفرط، مدر صفرا، تب‌بر، مؤثر در درمان دیفتری، تصفیه کننده خون و برای درمان بیماری‌های پوستی مفید است. گیاه کاسنی، مانند سایر گیاهان ممکن است، عوارض محدودی ایجاد کند که مصرف آن می‌تواند در مواقعی موجب بروز حساسیت‌های پوستی و ایجاد درماتیت کند و این واکنش‌های پوستی مربوط به ترکیبات لاکتونی موجود در کاسنی است.

منبع: زندگی آنلاین

منبع: آفتاب

کلیدواژه: دستگاه گوارش کبد گیاه دارای برگ ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۱۶۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم

محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بوده‌اند که کشف جالبی در نوع خود است.

به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونه‌هایی مشاهده شد.

به نقل از آی‌ای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.

زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.

اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و می‌پوشاند

کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.

او خود را با برگ‌هایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.

انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماری‌ها مانند مالاریا را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.

راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.

جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.

لامر می‌گوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.

از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.

این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.

محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.

آنها نمی‌دانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتان‌های محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.

آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.

اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را می‌دهد گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.

راکوس چگونه می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.

به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار می‌کنند، می‌توانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.

انتهای پیام